Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

one more story. monday30june08 @ midnight, on 95,8FM.


Άλλη μια ιστορία θα λάβει την άγουσα προς τα ερτζΓιανά (ελληνικά τού κώλου, αλλά πώς τα κόβει κανείς;) μεσάνυχτα Δευτέρας (εντάξει, ακριβολόγοι μου, δώδεκα και πέντε), 30 Ιουνίου 2008, στον 95,8FM τής ΕΡΤ3. Την ηχογράφησε ο ηχολήπτης Παναγιώτης Γερομανώλης στο production τού 95,8, στην Αγγελάκη 6, βράδυ Παρασκευής, 27 Ιουνίου. Λίγο πριν μπω στο στούντιο, έστησα τα συμπράγκαλά μου (έτσι γράφεται αυτό;) να ποζάρουν για μια καθΧιερωμένη εθιμοτυπική φωτογραφία. Η ιστορία δεν θα λέγεται 83. Το καπέλο δεν συναρτάται με κανέναν τρόπο με το περΓιεχόμενο της ιστορίας.

Γ.

[ακουστικά: Sennheiser, νερό: Voss γυάλινο, μαρκαδοράκι: Faber-Castell, ντοσΧιές: Leitz, καπέλο: Οviesse]

------------------------------------------------------------------------------------------------

Ώσπου να δει το φως τής δημοσΧιόητας (ελληνικά τού κώλου, αλλά πώς τα κόβει κανείς;) η νέα ιστορία, ακολουθεί ένα ποιηματάρΓιον, το οποίο απήγγειλα τα μεσάνυχτα της Πέμπτης 26 Ιουνίου 2008 στα δΓιαμάντΓια. Με την ον έαρ απαγγελία τής πρώτης βερσΧιόν του, άρχισε η εκπομπή. Με την απαγγελία τήζ δεύτερης εκδοχύς, τελείωσε η εκπομπήου.

«ΒΡΑΖΟΥΝ»
,
ΤΑ ΚΑΥΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΒΡΑΔΓΙΑ,

τα σκουπίδΓια.
Τα σκουπίδΓια, που ασφυχτιούν μες στις σακούλες απορριμμάτων.
Μες στους κάδους στουζ δρόμους. Μες στα δοχεία στα σπίτΧια μας. Μέσα στα απορριμματοφόρα τού Δήμου,
που τα αλέθουν και τα πολτοποιούν.
Αλλοιώνονται τα τρόφιμα στα σκουπίδΓια. Χαλάνε οι ελιές. Πώς θα σαπίζουν άραγε οι μαύρες ελιές;
Τα πεταμένα φαγητά μουχλιάζουν γρήγορα από τη ζέστα. ΠΧοιος έχει δει μουχλιαζμένες λαδερές γεμιστές πιπερΓιές;
Εγώ έχω δει, και το θέαμα ήταν πολύ τού γούστου μου. Σαπίλα, ρε. Αληθινή σαπίλα. Σήψη.
Αρχίζουν και μυρίζουν οι εκκρίσεις των αντρών και των γυναικών, στα χαρτΧιά και στα βαμβάκια υγιεινής.
Χορεύουν οι ποντικοί στις χωματερές, ανασύροντας ευρήματα.
Φλούδες από καθαριζμένα μήλα, τσόφλια από αβγά, τόνερ από λέηζερ εκτυπωτές, με μαύρη μελάνη σε σκόνη να μαυρίζει το άσπρο τσόφλι τού αβγού.
Σαλιωμένες χαρτοπετσέτες, μυξωμένα χαρτομάντιλα, λασπωμένες μπανανόφλουδες, γλιτσΧιαζμένες κονσέρβες τόνου… χυμοί με ζάχαρη που κολλάνε, παγωτά λιωμένα με τιζ μύγες πάνω τους.
Και πολλά άλλα. Η απόληξη της κατανάλωσης χαραχτηρίζεται από ποικιλία.
Εμείς κοιμόμαστε (...και όλα τα εις «-όμαστε») και τα σκουπίδΓια μας βράζουν και σήπονται…
--- . ---
«ΒΡΑΖΟΥΝ»,
ΤΑ ΚΑΥΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΒΡΑΔΓΙΑ
,
τα σκουπίδΓια.
Τα σκουπίδΓια, που ασφυχτιούν μες στις σακούλες απορριμμάτων.
Μες στους κάδους στουζ δρόμους. Μες στα δοχεία στα σπίτΧια μας. Μέσα στα απορριμματοφόρα τού Δήμου,
που τα αλέθουν και τα πολτοποιούν.
Αλλοιώνονται τα τρόφιμα στα σκουπίδΓια. Χαλάνε οι ελιές. Πώς θα σαπίζουν άραγε οι μαύρες ελιές;
Τα πεταμένα φαγητά μουχλιάζουν γρήγορα από τη ζέστα. ΠΧοιος έχει δει μουχλιαζμένες λαδερές γεμιστές πιπερΓιές;
Εγώ έχω δει, και το θέαμα ήταν πολύ τού γούστου μου. Σαπίλα, ρε. Αληθινή σαπίλα. Σήψη.
Αρχίζουν και μυρίζουν οι εκκρίσεις των αντρών και των γυναικών, στα χαρτΧιά και στα βαμβάκια υγιεινής.
Χορεύουν οι ποντικοί στις χωματερές, ανασύροντας ευρήματα.
Φλούδες από καθαριζμένα μήλα, τσόφλια από αβγά, τόνερ από λέηζερ εκτυπωτές, με μαύρη μελάνη σε σκόνη να μαυρίζει το άσπρο τσόφλι τού αβγού.
Σαλιωμένες χαρτοπετσέτες, μυξωμένα χαρτομάντιλα, λασπωμένες μπανανόφλουδες, γλιτσΧιαζμένες κονσέρβες τόνου… χυμοί με ζάχαρη που κολλάνε, παγωτά λιωμένα με τιζ μύγες πάνω τους.
Και πολλά άλλα. Η απόληξη της κατανάλωσης χαραχτηρίζεται από ποικιλία.

Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά τα βρόμικα και πεταμένα υλικά, ελπίζω να σαπίζουν (να έχουν σαπίσει για τα καλά)
και τα γεμάτα απόγνωση γράμματα, που σου είχα στείλει πέντε καλοκαίρΓια πριν.
Από το να είναι τα χειρόγραφά μου στα παλιόχερά σου,
προτιμώ να σαπίζουν λασπωμένα σε κάπΧοια μακρινή και άγνωστη χωματερή.

ΓΣ

2 σχόλια:

elafini είπε...

Κι αναρωτιόμουν... πως να ονομάζεται το νερό στο φετιχίσιο μπουκαλάκι;
(ανθρακούχο ή μεταλλικό;)


Καλό, ξεκούραστο ΣΚ

haxou aka joy! είπε...

"Βράζουν": διαλέγετε και παίρνετε επίλογο, ανάλογα με την...έτσι...φάση που βρίσκεστε.

(Μου επιτρέπεις το δεύτερο μισό του να το αφιερώσω σε ένα κοινό μας γνωστό;)